APPARENT AIRINESS OF
FADED SPRING FLOWERS
CONTESTED BY
AIR RESISTANCE
POSITIVITY OF FALL
DISCLOSED IN
RUFFLE OF DUST
NOTHING IS WITHIN REASON

Ideologically, NOTHING IS WITHIN REASON (2023) is the apotheosis of European nihilism as the source of both fear and hope at the level of the individual and our current civilisation. That black hole at the centre of gravity, extracting every ray of sunlight from us and tempting us in return with the promise of eventual singularity.

Conceptually, or perhaps narratively, the work is animated by the four seasons. Thus, we begin with a melancholic contemplation of the inevitable transience of spring flowers, followed by the animated and brief extroversion of summer, then the speechless fall of autumn, and end with the chill and ossified articulation of winter with another spring on the horizon.

Plastically, the work is mostly based on a variation around graphic noise, understood metaphorically as anti-figure, as indeterminacy, being simultaneously before and beyond the understanding, fold that conditions any understanding. Shape before shape, seeing beyond seeing.

Aesthetically, the work continues my search for pure materialist and sensory video, hence the aesthetic radicalism and aggressive immediacy of colour and sound.

The title is a direct reference to the principle of sufficient reason.

Idéologiquement, NOTHING IS WITHIN REASON (2023) est l'apothéose du nihilisme européen comme source de peur et d'espoir au niveau de l'individu et de notre civilisation actuelle. Ce trou noir au centre de gravité, qui nous arrache chaque rayon de soleil et nous tente en retour avec la promesse d'une éventuelle singularité.

D'un point de vue conceptuel, ou peut-être narratif, l'œuvre est animée par les quatre saisons. Ainsi, nous commençons par une contemplation mélancolique de l'inévitable fugacité des fleurs de printemps, suivie de l'extraversion animée et brève de l'été, puis de la chute muette de l'automne, et nous terminons par l'articulation froide et ossifiée de l'hiver, avec un autre printemps à l'horizon.

Plastiquement, le travail est principalement basé sur une variation autour du bruit graphique, compris métaphoriquement comme anti-figure, comme indétermination, étant simultanément avant et au-delà de la compréhension, pli qui conditionne toute compréhension. La forme avant la forme, la vision au-delà de la vision.

D'un point de vue esthétique, l'œuvre poursuit ma recherche d'une vidéo purement matérialiste et sensorielle, d'où le radicalisme esthétique et l'immédiateté agressive de la couleur et du son.

Le titre est une référence directe au principe de raison suffisante.

Ideologicznie, “NOTHING IS WITHIN REASON (2023)” jest apoteozą europejskiego nihilizmu, jako źródła zarówno lęku i nadziei na poziomie jednostki i naszej aktualnej cywilizacji. Tej czarnej dziury w centrum grawitacji, wydobywającej z nasz wszelki promień słońca i kuszącej nas w zamian obietnicą ewentualnej singularity.

Konceptualnie, a może narracyjnie, praca jest ożywiana czterema porami roku. Tak więc zaczynamy od melancholijnej kontemplacji nieuchronnej przemijalności wiosennych kwiatów, po czym następuje animowana i krótka ekstrawersja lata, następnie odbierający mowę upadek jesieni, a kończymy na chłodzie i skostnieniu artykulacji zimy z kolejną wiosną na horyzoncie.

Plastycznie, praca jest oparta głównie na wariacji wokół graficznego szumu, rozumianej metaforycznie jako anty-figura, jako nieokreśloność, byciem jednocześnie przed i poza zrozumieniem, fałdowanie, która warunkuje każde zrozumienie. Kształt bez kształtu, widzenie bez zobaczenia.

Estetycznie praca kontynuuje moje poszukiwanie czystego materialistycznego i sensorycznego wideo, stąd estetyczny radykalizm i agresywna bezpośredniość kolorów i dźwięku.

Tytuł jest bezpośrednim nawiązaniem do Zasada racji dostatecznej .